Postanowienie SN z dnia 13 grudnia 1956 r., sygn. IV KO 54/56

1.Osoba, która bez koncesji trudni się zawodowo garbowaniem skór przez siebie nabytych w zamiarze wprowadzenia ich do obrotu i następnie skóry te wprowadza do wolnego obrotu, dopuszcza się jednego czynu naruszającego przepis art. 5 dekretu z dn. 19.VIII.1946 r. o koncesjonowaniu garbarń (Dz.U. Nr 43, poz. 250) i art. 5 dekretu z dn. 19.IX.1946 r. o obrocie skórami (Dz.U. Nr 49, poz. 251), do którego to czynu ma zastosowanie art. 36 k.k.

2.Nabywanie skór surowych bez uprawnienia, następnie ich garbowanie przez nabywcę bez koncesji i zbywanie potem przez niego tych skór może stanowić przestępstwo określone w art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o ochronie interesów nabywców w obrocie handlowym (Dz.U. Nr 16, poz. 64), jeśli w działaniu tym mieszczą się wszystkie znamiona spekulacji według przyjętych w tym przepisie kryteriów. Uznanie tego działania za spekulację, karalną według tego przepisu, wyłącza możność jednoczesnego przypisania oskarżonemu przestępstw, o których mowa wyżej. Art. 9 dekretu z dn. 29.X.1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz.U. Nr 44, poz. 301) w żadnym razie nie wchodzi tu w rachubę.