Orzeczenie SN z dnia 31 października 1956 r., sygn. I CR 759/56

Istota art. 8 ust. 4 dekretu o publicznej gospodarce lokalami polega na założeniu, że współnajemcy przysługuje prawo żądania eksmisji innych osób tylko wówczas, gdy uprawniony z mocy tego przepisu sam zachowuje się poprawnie. Jeżeli natomiast również zachowanie się powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia lokatorów, wskutek czego pozwanemu współnajemcy mogłoby przysługiwać takie samo prawo domagania się eksmisji powoda, powodowi nie przysługuje prawo domagania się eksmisji. Żądanie takie stanowiłoby nadużycie wykonywania prawa żądania eksmisji.