Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 18 października 1956 r., sygn. I CO 16/56

Przewodniczący: p.o. Prezes Z. Resich.

Sędziowie: W. Święcicki, J. Marowski, K. Lipiński, T. Byliński, M. Piekarski (sprawozdawca) L. Moskwa.

Sąd Najwyższy rozpoznawał przedstawione do rozstrzygnięcia składowi 7 sędziów pytanie prawne wynikłe z powództwa Wandy K. przeciwko Spółdzielni Pracy Lekarsko-Dentystycznej o należność za pracę:

Czy byłemu członkowi spółdzielni pracy należy się odszkodowanie z tytułu niezatrudnienia w spółdzielni za okres po uprawomocnieniu się wykluczenia go ze spółdzielni?"

Sąd Najwyższy uchwalił i postanowił wpisać do księgi zasad prawnych następującą zasadę prawną:

Odszkodowanie należne członkowi spółdzielni pracy, działającej na podstawie statutu wzorcowego z dnia 10 października 1952 r. (Monitor Spółdzielczy Nr 11, poz. 87), z tytułu bezzasadnego pozbawienia zatrudnienia nie może, w razie wykluczenia go ze spółdzielni, przekraczać sumy, jaką osiągnąłby, gdyby był zatrudniony w spółdzielni do końca roku obrachunkowego, w którym wykluczenie nastąpiło".