Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 1955 r., sygn. IV K 586/55

Art. 111 k. p. k. nakłada na Sąd obowiązek wezwania biegłych w wypadkach, wymagających wiadomości specjalnych, a art. 125 k, p. k. zezwala Sądowi zasięgnąć opinii odpowiedniego urzędu lub zakładu zamiast wzywania biegłych lub niezależnie od ich wezwania.

Art. 9 k. p. k. stanowi, że sędziowie orzekają na mocy przekonania opartego na swobodnej ocenie dowodów, a zatem przepis ten nie stwarza podstaw do możności klasyfikowania dowodów według przyjętych z góry kryteriów na dowody posiadające większą i mniejszą wartość dowodową. Takiej też tylko ocenie w ramach art. 9 k.p.k. ulegają na równi ze wszystkimi innymi środkami dowodowymi opinie biegłych wydane zarówno przez jedna osobę jak i przez kilka osób, choćby nawet najwybitniejszych fachowców, przy czym stopień posiadanej przez biegłego wiedzy może być w ramach swobodnej oceny dowodów uznany za okoliczność przemawiającą w połączeniu z innymi momentami za przyjęciem danej opinii, jako miarodajnej.