Wyrok SN z dnia 29 grudnia 1955 r., sygn. II KRn 1088/55

Prawo krytyki nie może przerodzić się w szykanę, do czego doprowadzić by musiało pomawianie pokrzywdzonego o czyny nie popełnione przy każdym spotkaniu bez rzeczywistej potrzeby i bez zamiaru chronienia interesu publicznego.

Pewnego rodzaju, uwarunkowany dobrą wiarą sprawcy immunitet osób wykonujących prawo krytyki, powinien być stosowany ściśle do krytyki podjętej w interesie społecznym, a więc w prasie, na zebraniach, w zażaleniach do władz itp., a nie do sprzeczek o charakterze osobistym.