Uchwała SN z dnia 17 marca 1955 r., sygn. I CO 59-63/54

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Lublinie postanowieniem z dnia 14 września 1954 r., wydanym, w sprawach z powództwa Skarbu Państwa przeciwko: 1) Aleksandrowi B., 2) Józefowi P., 3) Janowi R., 4) Julianowi B. i 5) Janowi B. o eksmisję z gruntu, do rozstrzygnięcia w trybie art. 388 k. p. c. zagadnienia prawnego:

Czy wykonywanie przez pozwanego uprawnień zbierania ściółki, wykopu pni i pasienia bydła na wydzielonej mu przez okopcowanie na mocy przyrzeczenia kupna-sprzedaży działce leśnej, przy równoczesnym zastrzeżeniu przez sprzedającego dla siebie prawa wyrębu drzewostanu na tej działce, może być uznane za posiadanie przez pozwanego nieruchomości, mogące prowadzić w następstwie do nabycia własności tejże nieruchomości przez zasiedzenie?"