Orzeczenie SN z dnia 24 sierpnia 1955 r., sygn. I CR 348/55

Zgodnie z zasadami współżycia społecznego małżonek naruszający brutalnie godność i nietykalność osobistą współmałżonka musi liczyć się z ujemną dla siebie reakcją pokrzywdzonego i nie może żądać od niego w pełni takiego poprawnego ustosunkowania się, jakiego mógłby wymagać w normalnym pożyciu. Dlatego też uchybienia jednego małżonka obowiązkom małżeńskim, jako dające się usprawiedliwić winą drugiego z małżonków, nie dają podstawy do uznania ich za ważny powód rozkładu.