Orzeczenie SN z dnia 25 kwietnia / 7 maja 1955 r., sygn. IV CR 395/55

Art. 3 przep. og. pr. cyw. nie może stanowić samodzielnej podstawy powództwa z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 573 § 1 pkt 2) k. p. c kiedy powództwo o umorzenie egzekucji w całości lub części zmierzające do zastosowania art. 3 przep. og. pr. cyw. oparte jest na zdarzeniach, które nastąpiły po sporządzeniu aktu notarialnego stanowiącego tytuł egzekucyjny.

Art. 3 przep. og. pr. cyw. nie pozwala jedynie czynić użytku z prawa w takich okolicznościach, w których narusza to zasady współżycia społecznego, nie podważa natomiast w żadnym stopniu samego prawa wierzyciela. Przepis ten stanowić może przesłankę obrony dłużnika przed skierowanym do niego roszczeniem, natomiast nie nadaje się do konstruowania na jego podstawie samoistnych roszczeń dłużnika, a zwłaszcza roszczenia o obniżenie czy inną mi i one treści ciążącego na dłużniku zobowiązania.