Postanowienie SN z dnia 3/15 czerwca 1954 r., sygn. II C 1164/53

Do orzeczenia całkowitego ubezwłasnowolnienia nie wystarczy ustalenie, że osoba, której wniosek dotyczy, jest psychicznie chora, konieczne bowiem jest dalsze prawidłowe ustalenie, że osoba ta nie jest w stanie kierować swoim postępowaniem.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Jana J. o ubezwłasnowolnienie Marii J., po rozpoznaniu zażalenia Marii J. na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku z dnia 6 lipca 1953 r.,

zaskarżone postanowienie uchylił i sprawą Sądowi Wojewódzkiemu w Gdańsku przekazał do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie.

Jan J. złożył w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku wniosek o ubezwłasnowolnienie żony Marii J. z powodu choroby psychicznej, z której leczyła się już w 1946 i 1949 r. w klinice dla nerwowo chorych Akademii Medycznej, a w 1951 r. w Państwowym Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w K.