Orzeczenie SN z dnia 11 maja 1954 r., sygn. II C 2835/52

W myśl art. 25 pkt 4) rozporządzenia z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych pracodawca może wypowiedzieć warunki wynagrodzenia (płacę) bez rezygnowania z usług pracownika. Wypowiedzenie takie stanowi wypowiedzenie dotychczasowej umowy z równoczesnym złożeniem pracownikowi oferty zatrudnienia go po upływie okresu wypowiedzenia na podstawie innych warunków wynagrodzenia. Pracownik może taką ofertę przyjąć także w sposób dorozumiany przez pozostanie do dyspozycji pracodawcy (art. 43, 57 i 60 przep. og. pr. cyw.). Jeśli jednak przed upływem okresu wypowiedzenia pracodawca nie zaoferuje indywidualnych nowych warunków płacy, a nie są one określone w układzie zbiorowym, to w myśl art. 442 § 2 k.z. należy się pracownikowi takie wynagrodzenie, jakie w danych okolicznościach jest ustalone zwyczajem lub uchodzi za odpowiednie.