Orzeczenie SN z dnia 15 września 1954 r., sygn. II C 1227/53

I.  Pracownicy umysłowi wykonujący pracę podczas tzw. delegacji służbowych, a więc poza stałym miejscem pracy, nie mogą w zasadzie domagać się wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

II. Roszczenie za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje jednak w przypadku, gdy pracownik otrzymał wyraźne zlecenie kierownictwa zakładu pracy, aby podczas delegacji służbowej wykonywał pewne prace niemożliwe do wykonania w normalnym czasie pracy, z tym, że zarówno praca w godzinach nadliczbowych, jak i ilość racjonalnie zużytego na nią czasu, może być dokładnie skontrolowana.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Brunona O. przeciwko Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Handlu Detalicznego Artykułami Przemysłowymi i Spożywczymi w S. o 3 283 zł 85 gr., po rozpoznaniu rewizji pozwanego od wyroku Sądu Powiatowego w Słupsku z dnia 21 maja 1953 r.,