Orzeczenie SN z dnia 20 stycznia 1954 r., sygn. I C 51/53

1.  Art. 52 przep. og. pr. cyw. nie uchylił norm ustawy z dnia 2 lipca 1924 r. w przedmiocie pracy młodocianych i kobiet jako norm szczególnych, dotyczących pracy młodocianych zatrudnionych w zakładach pracy wyliczonych w art. 1 tej ustawy.

2.  Pracownik, któremu towaru nie powierzono, odpowiada za manko tylko wtedy, gdy zostanie mu dowiedzione naruszenie konkretnego obowiązku oraz związek przyczynowy między tym obowiązkiem a powstałą szkodą; natomiast nałożenie na pracownika obowiązku wyliczenia się z towarów, których mu nie powierzono, sprzeczne jest z zasadami współżycia społecznego w Państwie Ludowym, ponieważ oznaczałoby przyjęcie odpowiedzialności bez względu na winę.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Miejskiego Handlu Detalicznego przeciwko Helenie B., Wandzie H. i Barbarze P. o odszkodowanie z tytułu manka, po rozpoznaniu rewizji pozwanej Barbary P. od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Łodzi na sesji wyjazdowej w Piotrkowie z dnia 6 czerwca 1952 r.,