Orzeczenie SN z dnia 5 marca 1954 r., sygn. I C 855/53

1.  Zobowiązanie ekspedientki sklepu, w którym przyjmuje odpowiedzialność, choćby częściowo, za powstałe w sklepie manko bez względu na to, czy w jakikolwiek sposób przyczyniła się ona do jego powstania, jest niedopuszczalne i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego w Państwie Ludowym.

2.  Wyrównanie szkód i strat ujawnionych w postaci manka może być wymagane tylko od tych pracowników, którzy za nie odpowiadają na podstawie przepisów o czynach niedozwolonych albo z mocy art. 239 k. z., a jeżeli żaden z pracowników do powstania szkody nie przyczynił się, stratę tę musi ponieść sam pracodawca.

3.  Przyznanie się ekspedientki w czasie przeprowadzania remanentu do dokonania pewnych kradzieży z kasy sklepowej nie jest samo w sobie żadną czynnością prawną, która rodziłaby zobowiązania i stanowiłaby odrębny tytuł roszczenia dochodzonego na drodze sadowej.