Orzeczenie SN z dnia 5 lutego 1954 r., sygn. II C 1643/53

Dochodzenie wynikającego z umowy roszczenia o wydanie zboża w ilości przekraczającej potrzeby konsumpcyjne uprawnionego od zobowiązanego, nie będącego już producentem rolnym, jest w obecnym stanie prawnym niedopuszczalne, choćby nawet umowa, z której roszczenie to wypływa, była w chwili jej zawarcia ważna, chyba że uprawniony jest producentem rolnym potrzebującym tej ilości zboża dla normalnego prowadzenia swego gospodarstwa rolnego, a zobowiązany rozporządza odpowiednim własnym zapasem zboża.

Przez ceny rynkowe" należy zgodnie z zasadami ustroju gospodarczego Polski Ludowej rozumieć - jeżeli chodzi o ceny zboża - ceny kształtujące się na podstawie swobodnego porozumienia się sprzedawców i nabywców w ramach dozwolonych uchwałą Prezydium Rządu z dnia 18 sierpnia 1952 r. Nr 723 i uchwałą Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1953 r. w sprawie wiejskiego handlu zbożem.