Uchwała SN z dnia 21 lipca 1954 r., sygn. I CO 22/54

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu zasady prawnej uchwalonej przez skład 7 sędziów w dniu 29 marca 1949 r. C. Prez. 83/49 (Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego z 1949 r., poz. 4, s. 19), a przekazanej następnie do rozstrzygnięcia Całej Izbie, brzmiącej jak następuje:

Na podstawie art. 265 k.p.c. (obecnej numeracji 256 k.p.c.) zarzut pozorności czynności prawnej, stwierdzonej dokumentem, w procesie miedzy uczestnikami tej czynności nie może być udowodniony za pomocą zeznań świadków, i przesłuchania stron",

odstępując od cytowanej zasady prawnej uchwalił następującą zasadę prawną: