Orzeczenie SN z dnia 10 czerwca 1954 r., sygn. I CR 124/54

1.  Art. 24 rozporządzenia z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych podkreśla przede wszystkim obowiązek niezwłocznego wydania świadectwa pracy. Zastrzeżenie tego przepisu zawarte w zwrocie a w każdym razie nie później niż w ciągu miesiąca", oznacza tytko złagodzenie obowiązku pracodawcy, ale tylko w przypadku istnienia okoliczności to usprawiedliwiających.

2.  Odpowiedzialność z tytułu odszkodowania za czas pozostawania pracownika bez pracy na skutek nie wydania mu świadectwa pracy jest uzasadniona, obok odpowiedzialności za naruszenie obowiązku związanego z umową o pracę, przepisami o odszkodowaniu za czyn niedozwolony (art. 134 i n. k. z.).

3.  Nie wyjaśnienie istotnych dla sprawy przyczyn uchylenia się pracodawcy od niezwłocznego wydania świadectwa pracy jest naruszeniem art. 24 rozporządzenia z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych. Sąd w razie potrzeby obowiązany jest w trybie art. 236 § 1 k. p. c. wyjaśnić przyczyny odmowy niezwłocznego wydania świadectwa i ocenić, czy usprawiedliwiają one zwłokę i zwalniają od obowiązku wynagrodzenia szkody.