Wyrok SN z dnia 23 stycznia 1953 r., sygn. I K 1398/52/II

1)  Art. 215 § 1 k. k. przewiduje odpowiedzialność karną, między innymi, za spowodowanie niebezpieczeństwa katastrofy w komunikacji lądowej. Kwestia, czy niebezpieczeństwo to zostało spowodowane w związku z ruchem środków komunikacji, czy też lokomocji - dla bytu powyższego przestępstwa nie ma znaczenia.

2)  Oskarżony, który będąc kierowcą samochodu wprowadził się w stan silnego odurzenia alkoholowego, aczkolwiek nie chciał spowodować katastrofy, zdawał sobie sprawę z tego, że pijąc wódką naraża się na to, iż jego zdolność panowania nad wozem będzie w znacznym stopniu ograniczana. Jeżeli oskarżony później w stanie odurzenia alkoholowego prowadził samochód, to godził się na sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy.