Orzeczenie SN z dnia 14 lipca 1953 r., sygn. I C 856/53

1.  Wniosek o zabezpieczenie powództwa w sprawach podlegających rozpoznaniu w składzie przewodniczącego i dwóch ławników podlega rozstrzygnięciu przez sąd w tymże składzie. Zasada la ma zastosowanie również wtedy, gdy wniosek taki sąd rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym. Zasady tej nie uchylił art. XLV przep. wpr. k. p. c. w brzmieniu ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. (Dz. U. Nr 38, poz. 349), gdyż art. 859 § 3 k. p. c. ma charakter normy szczególnej, regulującej w sposób odrębny kwestię składu sądu w postępowaniu zabezpieczającym.

2.  Postanowienia z art. 431 k. p. c. zbliżone są do zarządzeń tymczasowych, ale stanowią one równocześnie orzeczenia zasądzające roszczenia alimentacyjne, ma przeto do nich zastosowanie art. 329 § 2 k. p. c., który pozwala sadowi w sprawach tego typu na orzekanie ponad żądanie.