Orzeczenie SN z dnia 29 października 1953 r., sygn. II C 201/53

Dla stwierdzenia stanu nałogowego pijaństwa nie jest wymagany, przewidziany w art. 12 dekretu w sprawie postępowania o ubezwłasnowolnienie, dowód z biegłego, wystarczą inne dowody, jak np. dowód ze świadków, gdy stan ten przejawia się silniej na zewnątrz w postaci widocznego dla otoczenia i trwającego dłuższy czas stałego upijania się w krótkich odstępach czasu. Opinia biegłego jest natomiast z reguły potrzebna w przypadku, gdy nasuwa się podejrzenie, że pewna osoba ma wprawdzie chorobliwy pociąg do nadmiernego spożywania alkoholu, lecz nie przejawia się on w stałym upijaniu się.