Orzeczenie SN z dnia 6 lutego 1953 r., sygn. C 2978/52

Przepis art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o włączeniu organizacji lecznictwa pracowniczego do państwowej administracji służby zdrowia uzasadnia zmianę wysokości uposażenia pracownika bez uprzedniego wypowiedzenia.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Stanisława S. przeciwko Skarbowi Państwa o 160 zł 65 gr. po rozpoznaniu rewizji pozwanego od wyroku Sądu Powiatowego w Poznaniu z dnia 20 maja 1952 r.,

zaskarżony wyrok zmienił i powództwo oddalił.

Uzasadnienie

Powód był pracownikiem byłego Zakładu Lecznictwa Pracowniczego i pobierał jako starszy inspektor uposażenie IV grupy wynoszące 746 zł miesięcznie i dodatek funkcyjny 220 zł 50 gr, razem 966 zł 50 gr. miesięcznie brutto. W dniu 7 marca 1951 r. oddelegowano go do pracy w Wydziale Zdrowia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu na tych samych warunkach. W grudniu 1951 r. wypowiedział powód umowę o pracę z tym, że na zasadzie porozumienia się obu stron stosunek pracy ustawał już 31 stycznia 1952 r.