Orzeczenie SN z dnia 10 lipca 1953 r., sygn. I C 280/53

Specjalny dodatek zakaźny przewidziany w § 10 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie uposażenia pracowników zatrudnianych w społecznych zakładach służby zdrowia przysługuje jedynie pracownikom tych zakładów służby zdrowia, które są wymieniane w tym przepisie. O przyznaniu takiego dodatku pracownikom innych zakładów służby zdrowia, którzy narażeni są na stykanie się z chorobami zakaźnymi lub ich zarazkami, decyduje na podstawie delegacji ustawowej Rady Ministrów i sąd nie może opierać wykładni § 10 pkt 1 cytowanego rozporządzenia na poglądzie, że celowe jest przyznanie prawa do tego dodatku wszystkim pracownikom służby zdrowia, jeśli stykają się oni z chorobami zakaźnymi, choćby pracowali w innych zakładach niż wyliczone w § 10 pkt 1 cytowanego rozporządzenia.