Wyrok SN z dnia 28 listopada 1952 r., sygn. I K 849/52

Warunki do zastosowania art. 215 k.k. zachodzą wtedy, kiedy sprawca mógł przewidzieć stan niebezpieczeństwa, stan zagrożenia, o jakim mowa w tymże artykule.

Bez takiego przewidywania brak jest subiektywnych podstaw odpowiedzialności sprawcy.

Nadto konieczne jest ustalenie związku przyczynowego między czynem a jego skutkami i to bez względu na to, czy były one mniej lub więcej poważne. Związek przyczynowy między działaniem sprawcy i skutkiem nie będzie zachodzić wtedy, kiedy ten skutek nastąpił bez względu na działanie sprawcy i to z powodu zupełnie innego samoistnego łańcucha przyczyn. Skoro zatem oskarżony nie stworzył takiej sytuacji, w której katastrofa pożaru bezpośrednio groziła, a więc nie sprowadził niebezpieczeństwa pożaru to w tym stanie rzeczy oskarżony nie może odpowiadać za zaistnienie niebezpieczeństwa pożaru, którego w danych okolicznościach nie mógł nawet przewidzieć.