Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 1952 r., sygn. KO 235/52

Nieuwzględnienie i zlekceważenie przez przewodniczącego rozprawy głosów ławników jest jawnym naruszeniem zarówno kolegialności, jak przede wszystkim zasady wymierzania sprawiedliwości przez lud pracujący, a tym samym poważnym pogwałceniem praworządności ludowej powodującym nieważność wyroku.

Przewodniczący: sędzia M. Szerer.

Sędziowie: E. Merz (sprawozdawca), A. Dąb.

Prokurator: L. Penner.

Sąd Najwyższy w sprawie Józefa W. i innych, oskarżonych art. 286 § 2 k.k., 257 § 1 k.k., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku w przedmiocie orzeczenia o nieważności wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 15 lipca 1952 r. i po wysłuchaniu wniosku Prokuratora postanowił: na podstawie art. 377 pkt c) k.p.k. i art. 1 i 13 k.p.k. uznać wyrok Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 15 lipca 1952 r. za nieważny i przekazać sprawę Sądowi Wojewódzkiemu w Katowicach do ponownego rozpoznania w trybie zwyczajnym.