Orzeczenie SN z dnia 21 marca 1952 r., sygn. C 1886/51

Zagadnienie współwiny w spowodowaniu wypadku sąd jest obowiązany rozpatrzyć w wyroku wstępnym, na co wskazują względy ekonomii procesowej.

Przewodniczący: sędzia S. Gross (sprawozdawca). Sędziowie: K. Kwapiszewski, dr K. Karakulski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Pelagii T. oraz małoletnich Marii, Teresy, i Stefanii T. przeciwko Społecznemu Przedsiębiorstwu Budowlanemu o odszkodowanie i rentę po rozpoznaniu skargi rewizyjnej pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 1951 r.,

zaskarżony wyrok uchylił i sprawę Sądowi Wojewódzkiemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania

Z uzasadnienia:

W pozwie wniesionym dnia 7 czerwca 1950 r. do b. Sądu Okręgowego w Poznaniu Pelagia T., działająca w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz swych małoletnich córek: Mani, Teresy i Stefanii T., żądała zasądzenia od Społecznego Przedsiębiorstwa Budowlanego, przedsiębiorstwa państwowego wyodrębnionego w Warszawie - Oddział w Poznaniu: na rzecz własną renty w wysokości 1.100 zł miesięcznie poczynając od dnia 1 października 1949 r. i 500.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę moralna, na rzecz zaś każdej z wymienionych wyżej małoletnich swych córek po 2.200 zł jako renty miesięcznej poczynając od dnia 1 października 1949 r. i po 250.000 zł jednorazowo tytułem zadośćuczynienia za krzywdę moralną. Powyższe roszczenia oparte są na tym, że mąż i ojciec powódek, Piotr T., zatrudniony jako robotnik przez  pozwane przedsiębiorstwo przy remoncie domu, w czasie pracy w dniu 1 października 1949 r. spadł z wysokości trzeciego piętra razem z urządzeniem windy materiałowej (drągiem, linami, deskami i wciągiem) i w dwie godziny po wypadku zmarł.