Orzeczenie SN z dnia 8 marca 1951 r., sygn. C 450/50

1.  Księga wtóropisów, aczkolwiek stanowi tylko uwierzytelniony odpis z księgi miejscowej, prowadzona jest równolegle z ta księgą (art. 19 pr. o akt. st. cyw.) i wyciągi oraz odpisy z tej księg1 mają moc dowodową, przewidzianą w art. 42 tego prawa (art. 37 pr. o akt. st. cyw.).

2.  Zaginięcie księgi miejscowej aktów stanu cywilnego nie może być przeszkodą do załatwienia wniosku o sprostowanie aktu urodzenia, jeżeli zachował się drugi egzemplarz tego aktu w księdze wtóropisów. W szczególności w przypadku tym wnioskodawca nie potrzebuje uprzednio występować z wnioskiem o uwierzytelnienie odpisu księgi wtóropisów (§ 55 rozp. Min. Adm. Publ. i Spraw, z dnia 24 listopada 1945 r. w sprawie wykonania prawa o aktach stanu cywilnego), albowiem sporządzenie i uwierzytelnienie odpisu zachowanej księgi wtóropisów następuje na zarządzenie władzy nadzorczej bez żadnego wniosku osoby zainteresowanej (art. 33 ust. (1) pr. o akt. st. cyw.).