Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 14 kwietnia 1951 r., sygn. C 426/50

Przewodniczący: p.o. Prezes W. Swiecicki. Sędziowie: M. Lisiewski, dr B. Dobrzański (sprawozdawca), dr J. Marowski, Z. Wasilkowska, dr J. Jodłowski, J. Kamiński

Sąd Najwyższy rozpoznawał przedstawione do rozstrzygnięcia składowi 7 sędziów pytanie prawne wynikłe w sprawie z wniosku Stanisławy i Hanny Marii M. o stwierdzenie praw do spadku:

Czy sąd spadku odsyłając na zasadzie art. 76 dekretu z dnia 8 listopada 1946 r. o postępowaniu spadkowym (Dz. U. R. P. Nr 63, poz. 346) uczestników na drogę postępowania spornego oznacza w postanowieniu, który z nich powinien wystąpić z powództwem, i zakreśla termin na wytoczenie tego powództwa oraz w razie odpowiedzi twierdzącej, jakie są skutki prawne niezachowania powyższego terminu?.

Sąd Najwyższy uchwalił następującą zasadę prawną: