Orzeczenie SN z dnia 28 lutego 1950 r., sygn. C 370/49

1.  Pracownik dochodzący od pracodawcy wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych powinien wykazać tylko fakt pracy w godzinach nadliczbowych łącznie z ilością tych godzin i fakt, że praca była spełniona na zlecenie, a co najmniej za wiedzą pracodawcy; natomiast nie jest obowiązany wykazywać niesłusznego wzbogacenia pracodawcy jego pracą.

2.  Upominanie się o zapłatę za godziny nadliczbowe nie jest okolicznością warunkującą należność pracownika z tytułu wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Przewodniczący: sędzia M. Lisiewski. Sędziowie: dr J. Jodłowski (sprawozdawca), dr J. Marowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jana A. przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu Centrala Produktów Naftowych" o 342.000 zł, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej pozwanej na wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 5 września 1949 r., skargę kasacyjną oddalił.