Orzeczenie SN z dnia 5 grudnia 1950 r., sygn. C 325/50

Lokator nie popadł w zwłokę z zapłatą co najmniej dwóch następujących po sobie rat czynszowych (art. 388 k.z.), jeżeli miał możność nie dopuścić do powstania takiej zaległości, dokonując potrącenia, z punktu widzenia bowiem przepisów k.z. o potrąceniu obojętne jest w tym przypadku, kiedy lokator oświadczy wynajmującemu, że korzysta z prawa potrącenia i kiedy przedstawi dowody uzasadniające jego roszczenie.

Przewodniczący: sędzia M. Lisiewski (sprawozdawca). Sędziowie: dr J. Marowski, dr J. Jodłowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Szarloty S. przeciwko Czeslawowi Ch. o eksmisję, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej powódki na wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 1949 r., zaskarżony wyrok w części dotyczącej żądania eksmisji oraz kosztów sporu uchylił i sprawę w tym zakresie Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania odesłał.