Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Orzeczenie SN z dnia 22 sierpnia 1950 r., sygn. C 194/50

Jednostronna zmiana istotnych warunków umowy o pracę polegająca na przeniesieniu pracownika bez jego zgody na inne stanowisko w innym dziale pracy i w innym charakterze ze znacznym zmniejszeniem uposażenia stanowi ważną przyczynę do niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę z winy pracodawcy.

Przewodniczący: sędzia M. Lisiewski. Sędziowie: dr J. Jodłowski (sprawozdawca), dr J. Morawski.

Sąd Najwyższy w sprawie Klotyldy S. przeciwko Przedsiębiorstwu Hoteli Miejskich w osobie Gminy m. st. Warszawy o 61.197 zł, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej pozwanej na wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 5 grudnia 1949 r., skargę kasacyjną oddalił.

Uzasadnienie.

W pozwie wniesionym dnia 8.II 1949 r. do Sądu Pracy w Warszawie powódka Klotylda S. wnosi o zasadzenie jej od Przedsiębiorstwa Hoteli Miejskich w osobie Gminy m. st. Warszawy sumy 86.352 zł z %% i kosztami. W uzasadnieniu powództwa powódka podaje, że na podstawie zawartej w 1945 roku umowy z dyrekcją hotelu Bristol" została ona zaangażowana na czas nieokreślony w charakterze kierowniczki administracyjno-gospodarczej pięter w hotelu Bristol". Na miesięczne wynagrodzenie powódki składały się ostatnio: kwota 8.800 zł, jeden posiłek dziennie wartości 100 złotych oraz pokój w hotelu Bristol" wraz ze światłem i opałem, którego równowartość wynosi 400 złotych dziennie. Razem więc wynagrodzenie powódki wynosiło 23.880 złotych. W dniu 30 sierpnia 1948 roku strona pozwana na podstawie jednostronnej decyzji oświadczyła powódce, że będzie ona pracowała jako referent Wydziału Przemysłu i Handlu Zarządu Miejskiego z wynagrodzeniem 7.900 złotych miesięcznie. Zażądano zarazem od powódki opuszczenia pokoju, który stanowił część jej wynagrodzenia. Powódka nie godząc się na powyższe warunki musiała zaprzestać pracy w dniu 8 września 1948 r. Jednostronna zmiana miejsca pracy i rodzaju pracy, której powódka nie mogła się podjąć nie mając ku temu żadnego przygotowania oraz faktyczne zmniejszenie zarobku o 15.980 złotych stanowiły, zdaniem powódki, ważną przyczynę do niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę z winy pracodawcy. Powódka dochodzi przeto odszkodowania za 22 dni września i miesiące październik, listopad 1 grudzień, które wynosi za wrzesień 14.712 zł, a za dalsze 3 miesiące 71.640 zł, czyli łącznie 86.352 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00