Orzeczenie SN z dnia 22 kwietnia 1950 r., sygn. C 366/49

Z punktu widzenia społeczno-gospodarczego interesu Polski Ludowej i jej ustroju rolnego niepożądane jest przyznanie, w drodze działów, nieruchomości rolnej lub jej części osobie przebywającej stale od wielu lat za granicą (art. 162 § 1 post. spadk.).

Przewodniczący: sędzia dr J. Marowski. Sędziowie: dr A. Walter, dr J. Jodłowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Bronisławy Z. przeciwko Emilii S. o dział spadku, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 10/22 września 1949 r., zaskarżone postanowienie uchylił i sprawę Sądowi Okręgowemu w Łomży do ponownego rozpoznania odesłał.

Uzasadnienie.

Bolesław i Józef S., działając w imieniu i na rzecz Bronisławy Z., zamieszkałej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Półn., na mocy jej pełnomocnictwa zeznanego w Northampton dn. 6.III 1947 r., wnieśli do Sądu Grodzkiego w Łomży wniosek o dział majątku spadkowego po zmarłym w dn. 22 lipca 1944 r. Janie S., składającego się z zachodniej połowy kolonii we wsi Cedry, gm. Stawiski, zapisanej w rejestrze pomiarowym pod Nr 25, ogólnej powierzchni 12 ha 4673 m wraz z budynkami. Wniosek podaje, iż zmarły pozostawił żonę Emilię S., której na mocy art. 233 k.c. Kr. P. przypada 1/4 część spadku, oraz siostrę, wnioskodawczynię Bronisławę Z., której przypada 3/4 części spadku. Zmarły za swego życia sprzedał wschodnią połowę wymienionej wyżej kolonii Franciszkowi i Helenie małż. S. Obecnie wdowa po Janie S., Emilia S., objęła drugą połowę w swe posiadanie i wydzierżawiła ją tym ostatnim. Wnioskodawczyni wnosi o przyznanie jej na własność całej pozostałej w spadku połowy nieruchomości wraz z budynkami oraz o przyznanie Emilii S. z należnej jej części spadku spłaty.