Orzeczenie SN z dnia 9 kwietnia 1949 r., sygn. C 294/49

1.  W przypadkach zaprzeczenia pochodzenia dziecka z małżeństwa sąd nie może kierować się ogólnymi zasadami postępowania dowodowego, w szczególności nią może zadowalać się wysokim prawdopodobieństwem twierdzenia strony pozywającej, które w życiu potocznym może uchodzić za dostateczną pewność, lecz powinien ustalić niepodobieństwo pochodzenia dziecka od domniemanego ojca (męża matki w czasie urodzenia dziecka). Gdy tego niepodobieństwa nie ma, powództwo zaprzeczające pochodzeniu dziecka z małżeństwa powinno być oddalone.

2.  Zawarcie związku małżeńskiego z kobietą ciężarną ustawa zrównywa z uznaniem dziecka za swoje, wyłączającym zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa, przy czym obojętnym jest, czy mężczyzna zawierający małżeństwo wiedział o tym, że dziecko nie pochodzi od niego.