Orzeczenie SN z dnia 13 grudnia 1949 r., sygn. C 1718/49

W stosunku między pracodawcą i nauczycielem terminy wypowiedzenia mogą być w umowie oznaczone inaczej, aniżeli w ust. 1 pkt 1) art. VIII przep. wpr. k.z., jednakże z tym ograniczeniem, że termin wypowiedzenia przez pracodawcę nie może być mniej korzystny od terminów, określonych w art. VIII ust. 1 pkt 1) przep. wprow. k.z.

Przewodniczący: sędzia J. Oleksy. Sędziowie: S. Juński, S. Kałamajski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Józefa J. przeciwko Skarbowi Państwa o 100.000 zł, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej pozwanego na wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy Wydział Zamiejscowy w Wałbrzychu z dnia 30 sierpnia 1949 r.,

skargę kasacyjną oddalił.

Uzasadnienie.

Józef J. -żądał zasądzenia od Skarbu Państwa (Centralny Zarząd Przemysłu Węglowego - C.Z.P.W. - Dolnośląskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego - Ds. Zj. P. W.) kwoty 100.000 zł z tytułu stosunku pracy za czas od dnia 1 stycznia 1949 r. do dnia 31 sierpnia 1949 r. wyjaśniając, że od października 1947 r. pracował w charakterze nauczyciela gimnazjum przemysłu górniczego przy Ds.Zj.P.W. w Wałbrzychu, że w dniu 30 września 1948 r. Ds.Zj.P.W. doręczyło mu pismo następującej treści: dotyczy: ujednolicenia formy umów - Ds.Zj.P.W. wypowiada na dzień 31.XII 1948 r. umowę o pracę zawarta w dniu 7.X 1947 r. z Obywatelem na rok szkolny 1948/49. Jednocześnie Ds.Zj.P.W. powiadamia, że w najkrótszym czasie zostanie z obywatelem zawarta nowa umowa, która obowiązywać będzie od dnia 1 stycznia 1949 r.", że pismo to nie może być uznane za wypowiedzenie, gdyż nie miało na celu rozwiązania stosunku pracy z powodem, lecz chodziło w nim tylko o ujednolicenie umów o pracę ze wszystkimi nauczycielami od dnia 1 stycznia 1949 r. - a ponadto pochodziło od niewłaściwej instancji, gdyż rozwiązać umowę o pracę z powodem mógł tylko C.Z.P.W., że za wypowiedzenie umowy uznać można - zdaniem powoda - dopiero pismo Ds.Z.P.W. z dnia 26 lutego 1949 r., w którym powoda zawiadomiono o zgodzie C.Z.P.W. na zwolnienie powoda z dniem 31.XII 1948 r., lecz wypowiedzenie to z braku ważnej przyczyny mogło być skuteczne na dzień 31.VIII 1949 r., tj. na koniec roku szkolnego. W takim stanie sprawy - konkluduje powód - należy się powodowi wynagrodzenie za czas od 1.I do 31.VIII 1949 r. co wynosi 176.800 zł, powód jednak na razie dochodzi kwoty 100.000 zł.