Orzeczenie SN z dnia 26 lipca 1949 r., sygn. C 932/49

W myśl art. 47 § 1 pr. spadk. stwierdzenie praw do spadku stwarza domniemanie, że ten, czyja prawa do spadku zostały stwierdzone, jest spadkobierca. Dopóki domniemanie to nie zostanie obalone w drodze powództwa z art. 70 pr. spadk., stwierdzenie praw do spadku jest wiążące tak dla uczestników, jak i sądu w postępowaniu o dział spadku.

Przewodniczący: sędzia J. Oleksy (sprawozdawca).

Sędziowie: St. Juński, T. Kurkowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Magdaleny B. o dział spadku po Mikołaju B., po rozpoznaniu skargi kasacyjnej wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 28 stycznia 1949 r.,