Wyrok SA w Katowicach z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. II AKz 358/09

Sądy analizując zasadność twierdzenia o występowaniu po stronie podejrzanego prawdopodobieństwa, którego żąda przepis art. 249 § 1 kpk, winny czynić to wyłącznie w kręgu dowodów ujawnionych i znanych przez strony postępowania. Sądy jednak mając dostęp do pozostałych zgromadzonych w sprawie dowodów, których treści nie udostępniono podejrzanemu i jego obrońcom, muszą jednocześnie analizować i rozważać czy ujawnione dowody dają podstawę do wyprowadzenia owego prawdopodobieństwa, a nie ujawnione nie degradują go. Wszak wobec zastrzeżenia w trybie art. 156 § 5 kpk na Sądzie rozpoznającym wniosek spoczywa obowiązek zweryfikowania, czy materiał udostępniony przez prokuratora nie jest wybiórczy i czy pozostałe dowody nie przeczą tezie o występowaniu tego prawdopodobieństwa. Jeżeli nieujawniony materiał wyklucza prawdopodobieństwo, którego żąda przepis art. 249 § 1 kpk, to oczywistym jest, że nie jest możliwe uwzględnienie wniosku o zastosowanie, a następnie przedłużenie tymczasowego aresztowania. Jednocześnie jednak ustalając byt tego prawdopodobieństwa Sąd może uczynić to wyłącznie w oparciu o dowody ujawnione i znane stronom postępowania.