Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 6 października 2021 r. - IP przeciwko Komisji Europejskiej. - Sprawa T-121/20., sygn. T-121/20

Wydanie tymczasowe

WYROK SĄDU (siódma izba)

z dnia 6 października 2021 r.(*)

Służba publiczna Personel kontraktowy Dochodzenie OLAFu Zwrot kosztów leczenia Kara dyscyplinarna Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia Artykuł 10 lit. h) załącznika IX do regulaminu pracowniczego Powrót do naruszenia Artykuł 27 załącznika IX do regulaminu pracowniczego Decyzja uwzględniająca wniosek o wykreślenie z akt osobowych wszelkich wzmianek o wcześniejszej karze Artykuł 26 regulaminu pracowniczego Charakter kary, o której wszelkie wzmianki wykreślono z akt osobowych urzędnika, uniemożliwiający podniesienie tej kary wobec tego urzędnika i powołanie się na nią przeciwko niemu

W sprawie T121/20

IP, którego reprezentowali adwokaci L. Levi, S. Rodrigues i J. Martins,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, którą reprezentowali M. Brauhoff i A.C. Simon, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot oparte na art. 270 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 21 sierpnia 2019 r. o wymierzeniu wobec skarżącego kary dyscyplinarnej rozwiązania umowy zatrudnienia bez wypowiedzenia,

SĄD (siódma izba),

w składzie: R. da Silva Passos, prezes, I. Reine i L. Truchot (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: L. Ramette, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 10 maja 2021 r.,

wydaje następujący

Wyrok

I. Okoliczności powstania sporu

1 Skarżący, IP, rozpoczął służbę w Komisji Europejskiej w dniu 21 lipca 2008 r. jako członek personelu tymczasowego, następnie od dnia 16 września 2008 r. był członkiem personelu kontraktowego. W 2013 r. należał on do grupy funkcyjnej I, grupy zaszeregowania 1, stopień 3. Od dnia 1 października 2018 r. jest w stanie spoczynku z powodu niepełnosprawności.

Pismem z dnia 13 grudnia 2013 r. Parlament Europejski powiadomił Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), że w ramach audytu wewnętrznego wykrył poszlaki mogące jego zdaniem wskazywać, iż szereg wniosków o zwrot kosztów leczenia dotyczących opieki uzyskanej w zakładach leczniczych znajdujących się w Portugalii było nieprawidłowych. Wnioski te zostały złożone w okresie od stycznia do sierpnia 2013 r. przez A i przez B, jego siostrę, będących oboje urzędnikami Parlamentu. W piśmie tym Parlament sugerował, by sprawdzić, czy skarżący, wskazany przez A jako osoba do kontaktów w bazie danych przeznaczonej do zarządzania personelem Parlamentu, mógł także dopuścić się podobnych nieprawidłowości.