Orzeczenie
Wyrok Sądu (dziesiąta izba w składzie powiększonym) z dnia 19 maja 2021 r. Ryanair DAC przeciwko Komisji Europejskiej, sygn. T-643/20
Wydanie tymczasowe
WYROK SĄDU (dziesiąta izba w składzie powiększonym)
z dnia 19 maja 2021 r.(*)
Pomoc państwa Niderlandy Gwarancja państwa dotycząca pożyczek i pożyczka podporządkowana państwa na rzecz KLM w ramach pandemii COVID-19 Tymczasowe ramy środków pomocy państwa Decyzja o niewnoszeniu zastrzeżeń Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym Pomoc przyznana wcześniej innej spółce należącej do tej samej grupy przedsiębiorstw Obowiązek uzasadnienia Utrzymanie w mocy skutków decyzji
W sprawie T643/20
Ryanair DAC, z siedzibą w Swords (Irlandia), który reprezentowali adwokaci F.C. Laprévote, V. Blanc, E. Vahida, S. Rating i I.G. Metaxas-Maranghidis,
strona skarżąca,
przeciwko
Komisji Europejskiej, którą reprezentowali L. Flynn, S. Noë i C. Georgieva, w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
popieranej przez
Republikę Francuską, którą reprezentowali E. de Moustier i P. Dodeller, w charakterze pełnomocników,
przez
Królestwo Niderlandów, które reprezentował J. Langer, działający w charakterze pełnomocnika, którego wspierała adwokat I. Rooms,
oraz przez
Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV, z siedzibą w Amstelveen (Niderlandy), którą reprezentowali adwokaci K. Schillemans, H. Vanderveen i P. Huizing,
interwenienci,
mającej za przedmiot oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2020) 4871 final z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie pomocy państwa SA.57116 (2020/N) Niderlandy COVID-19: Gwarancja państwa i pożyczka państwowa na rzecz KLM,
SĄD (dziesiąta izba w składzie powiększonym),
w składzie: A. Kornezov (sprawozdawca), prezes, E. Buttigieg, K. Kowalik-Bańczyk, G. Hesse i M. Stancu, sędziowie,
sekretarz: I. Pollalis, administrator,
uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 25 lutego 2021 r.,
wydaje następujący
Wyrok
Okoliczności powstania sporu
W dniu 26 czerwca 2020 r. Królestwo Niderlandów zgłosiło Komisji Europejskiej zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE pomoc państwa na rzecz Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (zwanego dalej KLM) w postaci z jednej strony gwarancji państwa obejmującej pożyczkę, która miała mu być udzielona przez konsorcjum banków, a z drugiej strony pożyczki państwowej (zwaną dalej rozpatrywanym środkiem pomocy). Całkowity budżet pomocy wynosił 3,4 mld EUR. Celem rozpatrywanego środka pomocy było tymczasowe dostarczenie KLM środków płynnych, których potrzebował, aby zmierzyć się z negatywnymi skutkami pandemii COVID-19. Królestwo Niderlandów uznało, że z uwagi na znaczenie KLM dla jego gospodarki i obsługi lotniczej jego upadłość pogłębiłaby poważne zaburzenia w gospodarce tego kraju spowodowane przez tę pandemię.