Wyrok Sądu z dnia 24 lutego 2021 r. (Fragmenty) Universitat Koblenz-Landau przeciwko Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego, sygn. T-108/18

Wydanie tymczasowe

WYROK SĄDU (dziesiąta izba w składzie powiększonym)

z dnia 24 lutego 2021 r.(*)

Klauzula arbitrażowa Programy Tempus IV Umowy o udzielenie dotacji Umowny charakter sporu Zmiana kwalifikacji skargi Koszty kwalifikowalne Nieprawidłowości systemowe i powtarzające się Zwrot w pełnej wysokości wypłaconych kwot Proporcjonalność Prawo do bycia wysłuchanym Obowiązek uzasadnienia Artykuł 41 Karty praw podstawowych

W sprawie T108/18

Universität Koblenz-Landau, z siedzibą w Moguncji (Niemcy), który reprezentowali adwokaci C. von der Lühe oraz I. Felder,

strona skarżąca,

przeciwko

Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA), którą reprezentował H. Monet, w charakterze pełnomocnika, którego wspierali adwokaci R. van der Hout oraz C. Wagner,

strona pozwana,

mającej za przedmiot, tytułem żądania głównego, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności pism EACEA z dni 21 grudnia 2017 r. i 7 lutego 2018 r. dotyczących kwot wypłaconych skarżącej w ramach umów o udzielenie dotacji zawartych w celu realizacji trzech projektów w dziedzinie szkolnictwa wyższego oraz, tytułem żądania ewentualnego, oparte na art. 272 TFUE żądanie stwierdzenia dochodzonego uprawnienia do odzyskania pomocy jako nieustanowionego,

SĄD (dziesiąta izba w składzie powiększonym),

w składzie: S. Papasavvas, prezes, A. Kornezov (sprawozdawca), E. Buttigieg, K. Kowalik-Bańczyk i G. Hesse, sędziowie,

sekretarz: L. Ramette, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 16 września 2020 r.,

wydaje następujący

Wyrok(1)

 Okoliczności powstania sporu

1 Skarżąca, Universität Koblenz-Landau, jest działającą na gruncie prawa publicznego niemiecką instytucją szkolnictwa wyższego.

W latach 2008 i 2010 w ramach programów Unii Europejskiej o współpracy z państwami trzecimi mających na celu modernizację systemów szkolnictwa wyższego tych państw, zwanych Tempus IV, skarżąca podpisała trzy następujące umowy o udzielenie dotacji: