Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji - 19 marca 2013 r. - Firma Van Parys przeciwko Komisji - Sprawa T-324/10

WYROK SĄDU (druga izba)

z dnia 19 marca 2013 r.(*)

Unia celna - Przywóz bananów pochodzących z Ekwadoru - Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych - Wniosek o umorzenie należności celnych przywozowych - Artykuł 220 ust. 2 lit. b) i art. 239 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 - Błąd organów celnych - Oczywiste zaniedbanie osoby zainteresowanej

W sprawie T‑324/10

Firma Léon Van Parys NV, z siedzibą w Antwerpii (Belgia), początkowo reprezentowana przez P. Vlaemmincka oraz A. Hubert, a następnie przez P. Vlaemmincka, R. Verbeke oraz J. Auwerx, adwokatów,

strona skarżąca,

popierana przez:

Królestwo Belgii, reprezentowane przez J.C. Halleuxa oraz M. Jacobs, działających w charakterze pełnomocników, wspieranych przez P. Vander Schueren, adwokata,

interwenient,

przeciwko

Komisji Europejskiej, reprezentowanej przez L. Keppenne oraz F. Wilmana, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Komisji C(2010) 2858 wersja ostateczna z dnia 6 maja 2010 r., stwierdzającej, że zaksięgowanie retrospektywne należności celnych przywozowych jest zasadne, jak też zasadne jest umorzenie należności celnych względem jednego dłużnika, lecz nie jest ono zasadne w stosunku do innego dłużnika w szczególnej sytuacji,

SĄD (druga izba),

w składzie: N.J. Forwood, prezes, F. Dehousse i J. Schwarcz (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: J. Plingers, administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 7 listopada 2012 r.,

wydaje następujący

Wyrok

 Okoliczności faktyczne leżące u podstaw sporu

1        W okresie od dnia 22 czerwca 1998 r. do dnia 8 listopada 1999 r. skarżąca Firma Léon Van Parys NV, złożyła za pośrednictwem jej agenta celnego 116 zgłoszeń celnych przywozowych dotyczących bananów pochodzących z Ekwadoru w urzędzie celnym w Antwerpii (Belgia).

        Zgłoszeniom przywozowym towarzyszyły 221 pozwolenia na przywóz, wydane jak się wydaje przez Królestwo Hiszpanii, które umożliwiały przywóz bananów do Wspólnoty Europejskiej w ramach kontyngentu taryfowego przy zastosowaniu obniżonej stawki celnej w wysokości 75 EUR za tonę na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 404/93 z dnia 13 lutego 1993 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku bananów (Dz.U. L 47, s. 1), zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 3290/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie dostosowań i przejściowych uzgodnień wymaganych w sektorze rolnym w celu wprowadzenia w życie porozumień zawartych w ramach wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej (Dz.U. L 349, s. 105), w okresie do dnia 31 grudnia 1998 r., oraz na mocy rozporządzenia nr 404/93 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 2362/98 z dnia 28 października 1998 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 404/93 w odniesieniu do przywozu bananów do Wspólnoty (Dz.U. L 293, s. 32) w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00