Wyrok Sądu Pierwszej Instancji - 27 września 2012 r. - Applied Microengineering przeciwko Komisji - Sprawa T-387/09

WYROK SĄDU (szósta izba)

z dnia 27 września 2012 r.(*)

Piąty program ramowy w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji - Umowy dotyczące przedsięwzięć „Formation of a New Design House for MST” i „Assessment of a New Anodic Bonder” - Odzyskanie części wypłaconego wkładu finansowego - Decyzja stanowiąca tytuł wykonawczy - Decyzja zmieniająca w trakcie postępowania zaskarżoną decyzję - Podstawa prawna skargi - Charakter powołanych zarzutów - Uzasadnione oczekiwania - Obowiązek uzasadnienia - Zasada dobrej administracji

W sprawie T‑387/09

Applied Microengineering Ltd, z siedzibą w Didcot (Zjednoczone Królestwo), reprezentowana początkowo przez adwokatów P. Walravensa oraz J. De Wachtera, a następnie przez adwokatów P. Walravensa oraz J. Blockxa,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, reprezentowanej przez S. Petrovą, działającą w charakterze pełnomocnika, wspieraną przez adwokata R. Van der Houta,

strona pozwana,

mającej za przedmiot żądanie stwierdzenia nieważności decyzji C (2009) 5797 Komisji z dnia 16 lipca 2009 r. dotyczącej odzyskania kwoty 258 560,61 EUR, powiększonej o odsetki, należnej od strony skarżącej w ramach przedsięwzięć IST‑1999‑11823 FOND MST (Formation of a New Design House for MST) i IST‑2000‑28229 ANAB (Assessment of a New Anodic Bonder),

SĄD (szósta izba),

w składzie: H. Kanninen, prezes, N. Wahl i S. Soldevila Fragoso (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: T. Weichert, administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 12 czerwca 2012 r.,

wydaje następujący

Wyrok

 Ramy prawne

1        Zgodnie z art. 256 akapit pierwszy WE „[d]ecyzje Rady lub Komisji, które nakładają zobowiązanie pieniężne na podmioty inne niż państwa, stanowią tytuł wykonawczy”.

        Artykuł 72 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 248, s. 1) stanowi, że „[i]nstytucja może formalnie ustalić kwotę należną od osób innych niż państwa przy pomocy decyzji, która podlega wykonaniu w rozumieniu artykułu 256 [WE]”.