Wyrok Sądu Pierwszej Instancji - 29 marca 2012 r. - Hiszpania przeciwko Komisji - Sprawa T-398/07

WYROK SĄDU (ósma izba)

z dnia 29 marca 2012 r.(*)

Konkurencja - Nadużycie pozycji dominującej - Hiszpański rynek szerokopasmowego dostępu do Internetu - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 82 WE - Ustalanie cen - Nożyce cenowe - Lojalna współpraca - Zastosowanie ultra vires art. 82 WE - Pewność prawa - Ochrona uzasadnionych oczekiwań

W sprawie T‑398/07

Królestwo Hiszpanii, reprezentowane przez N. Díaz Abad, abogado del Estado,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, reprezentowanej przez F. Castilla de la Torrego, É. Gippiniego Fourniera oraz K. Mojzesowicz, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C (2007) 3196 wersja ostateczna z dnia 4 lipca 2007 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 82 [WE] (sprawa COMP/38.784 - Wanadoo Espańa/Telefónica),

SĄD (ósma izba),

w składzie: L. Truchot, prezes, M.E. Martins Ribeiro (sprawozdawca) i H. Kanninen, sędziowie,

sekretarz: J. Palacio González, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 8 czerwca 2011 r.,

wydaje następujący

Wyrok

 Okoliczności faktyczne leżące u podstaw sporu

        Telefónica SA jest spółką dominującą grupy Telefónica, dawnym monopolistą państwowym w sektorze telekomunikacji w Hiszpanii. Przez cały okres, o którym mowa w decyzji Komisji C(2007) 3196 wersja ostateczna z dnia 4 lipca 2007 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 82 [WE] (sprawa COMP/38.784 - Wanadoo Espańa/Telefónica) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”), tj. od września 2001 r. do grudnia 2006 r., Telefónica świadczyła usługi szerokopasmowe za pośrednictwem swojej spółki zależnej Telefónica de Espańa SAU (zwanej dalej „TESAU”) oraz dwóch innych spółek zależnych, Telefónica Data de Espańa SAU i Terra Networks Espańa SA, które połączyły się z TESAU odpowiednio w dniach 30 czerwca i 7 lipca 2006 r. (motywy 11, 13, 19-21 zaskarżonej decyzji). Telefónica i jej spółki zależne (łącznie zwane dalej „Telefónica”) stanowiły jedną i tę samą jednostkę gospodarczą przez cały okres będący przedmiotem dochodzenia (motyw 12 zaskarżonej decyzji).