Postanowienie Sądu pierwszej instancji (piąta izba) z dnia 12 stycznia 2007 r. - Société des plantations de Mbanga SA (SPM) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-447/05., sygn. T-447/05

Sprawa T-447/05

Société des plantations de Mbanga SA (SPM)

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Wspólna organizacja rynku - Banany - Uregulowania dotyczące przywozu do Unii Europejskiej bananów pochodzących z krajów AKP - Rozporządzenie (WE) nr 2015/2005 - Skarga o stwierdzenie nieważności - Legitymacja procesowa - Niedopuszczalność

Streszczenie postanowienia

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności - Interes prawny

(art. 233 WE)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności - Osoby fizyczne lub prawne - Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie

(art. 230 akapit czwarty WE; rozporządzenie Komisji nr 2015/2005)

3.      Wspólnoty Europejskie - Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji - Akty o charakterze generalnym

(art. 230 akapit czwarty WE, art. 234 WE, 235 WE, 241 WE i 288 akapit drugi WE)

1.      Dopuszczalność skargi o stwierdzenie nieważności, wniesionej przez osobę fizyczną lub prawną, jest uzależniona od spełnienia przesłanki, że posiada ona interes prawny. Taki interes oznacza, że stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu może samo w sobie wywołać skutki prawne, czego nie można wykluczyć w przypadku rozporządzenia niemającego zastosowania do pewnej kategorii podmiotów gospodarczych z siedzibą w państwach trzecich i nieprowadzących żadnej działalności gospodarczej na terytorium państw członkowskich.

W istocie, zgodnie z art. 233 WE instytucja, która przyjęła akt, którego nieważność stwierdzono, jest zobowiązana do podjęcia środków, które zapewnią wykonanie wyroku, co może zmusić ją do przywrócenia położenia skarżącej do odpowiedniego stanu lub uniknięcia wydania identycznego aktu.

Zainteresowana instytucja musi zatem unikać, aby akt mający zastąpić akt, względem którego stwierdzono nieważność, nie był dotknięty takimi samymi nieprawidłowościami, jak nieprawidłowości ustalone w wyroku stwierdzającym nieważność. W tych warunkach stwierdzenie nieważności aktu z powodu nieuwzględnienia w nim określonej grupy podmiotów gospodarczych, zobowiązujące instytucję, która wydała akt, do przyjęcia środków zapewniających wykonanie wyroku, może wpłynąć na sytuację prawną takiego podmiotu gospodarczego.