Orzeczenie
Wyrok Sądu pierwszej instancji (czwarta izba w składzie powiększonym) z dnia 6 kwietnia 2006 r. - Schmitz-Gotha Fahrzeugwerke GmbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-17/03., sygn. T-17/03
Sprawa T-17/03
Schmitz-Gotha Fahrzeugwerke GmbH
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Pomoc państwa − Wytyczne dotyczące pomocy państwa na rzecz wspomagania i restrukturyzacji przedsiębiorstw przeżywających trudności - Konieczność udzielenia pomocy
Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba w składzie powiększonym) z dnia 6 kwietnia 2006 r. II-0000
Streszczenie wyroku
1. Pomoc przyznawana przez państwa - Zakaz - Odstępstwa - Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji
(art. 87 ust. 3 WE)
2. Pomoc przyznawana przez państwa - Zakaz - Odstępstwa - Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji
3. Pomoc przyznawana przez państwa - Zakaz - Odstępstwa - Pomoc, która może być uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem - Pomoc na restrukturyzację przedsiębiorstwa przeżywającego trudności
(art. 87 ust. 3 lit. c) WE; komunikat Komisji 94/C 368/05, pkt 3.2.2)
4. Pomoc przyznawana przez państwa - Badanie przez Komisję
1. Przy stosowaniu art. 87 ust. 3 WE Komisji przysługuje szeroki zakres swobodnego uznania, który wiąże się ze złożoną oceną gospodarczą i społeczną, która musi być dokonana w kontekście wspólnotowym. Sprawowana przez sąd kontrola wykorzystania tego zakresu uznania ogranicza się do weryfikacji, czy przestrzegane były reguły proceduralne oraz zasady dotyczące obowiązku uzasadnienia aktu, a także czy nie wystąpił błąd co do okoliczności faktycznych oraz czy nie wystąpił oczywisty błąd w ocenie i czy nie doszło do nadużycia uprawnień. Kontrola ta winna być dokonywana z uwzględnieniem okoliczności faktycznych i prawnych znanych Komisji w chwili dokonywania oceny, do której była zobowiązana.
(por. pkt 41, 54)
2. Komisja może ustanowić dla siebie wytyczne korzystania z zakresu swobodnego uznania w szczególności w drodze wytycznych, takich jak wytyczne dotyczące pomocy państwa na rzecz wspomagania i restrukturyzacji przedsiębiorstw przeżywających trudności, w zakresie w jakim określają one orientacyjne cechy kierunku, w jakim powinna podążać ta instytucja, i o ile nie odbiegają one od postanowień traktatowych. Takie środki dają wyraz woli do podania przez Komisję do wiadomości publicznej orientacyjnych cech kierunku, w jakim zamierza ona podążać, które stanowią podstawę wydawanych przez nią w poszczególnych dziedzinach decyzji indywidualnych.