Orzeczenie
Postanowienie Sądu pierwszej instancji (druga izba) z dnia 11 maja 2006 r. - TeleTech Holdings, Inc. przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM). - Sprawa T-194/05., sygn. T-194/05
Sprawa T‑194/05
TeleTech Holdings, Inc.
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zakres obowiązku badania sprawy - Konwersja zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego na zgłoszenie krajowego znaku towarowego - Artykuł 58 rozporządzenia (WE) nr 40/94
Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 11 maja 2006 r.
Streszczenie postanowienia
Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie odwoławcze
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 58 i 108-110)
Uwzględnia w pełni żądania strony w postępowaniu zakończonym wydaniem decyzji w rozumieniu art. 58 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, decyzja Wydziału Sprzeciwów Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), która uwzględnia, w odniesieniu do wszystkich usług objętych zgłoszeniem, sprzeciw wniesiony wobec rejestracji wspólnotowego znaku towarowego i oparty na istnieniu wcześniejszego krajowego znaku towarowego i wcześniejszego wspólnotowego znaku towarowego, w sytuacji, gdy sprzeciw nie został uwzględniony w oparciu o istnienie dwóch znaków towarowych, na które powołano się w sprzeciwie, lecz jedynie w oparciu o istniejący wcześniejszy znak towarowy, przy czym zgłaszający wspólnotowy znak towarowy może zawsze dokonać, zgodnie z art. 108 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 40/94, konwersji swojego zgłoszenia na zgłoszenie krajowego znaku towarowego w państwach członkowskich z wyjątkiem państwa, w którym, zgodnie z decyzją Wydziału Sprzeciwów, do zgłoszenia znaku towarowego zastosowanie ma podstawa odmowy rejestracji.
Celem postępowania w sprawie sprzeciwu jest bowiem umożliwienie przedsiębiorstwom wniesienia, w ramach jednolitego postępowania, sprzeciwu wobec zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych, z których mogłoby wynikać prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do ich wcześniejszych znaków towarowych lub wcześniejszych praw, a nie uregulowanie a priori możliwych konfliktów na szczeblu krajowym lub wspólnotowym.