Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu pierwszej instancji (pierwsza izba) z dnia 27 września 2006 r. - Vereniging Werkgroep Commerciële Jachthavens Zuidelijke Randmeren oraz inne przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-117/04., sygn. T-117/04

Sprawa T‑117/04

Vereniging Werkgroep Commerciële Jachthavens Zuidelijke Randmeren i in.

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Pomoc państwa − Pomoc udzielona przez władze niderlandzkie na rzecz portów rekreacyjnych niedziałających w celu osiągnięcia zysku − Skarga o stwierdzenie nieważności − Dopuszczalność

Streszczenie wyroku

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności - Osoby fizyczne lub prawne - Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie

(art. 88 ust. 2 WE i art. 230 akapit czwarty WE)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności - Osoby fizyczne lub prawne - Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie

(art. 88 ust. 2 WE)

1.      Podmioty inne niż adresaci decyzji mogą utrzymywać, iż decyzja dotyczy ich indywidualnie tylko wtedy, gdy ma ona wpływ na ich sytuację ze względu na szczególne dla nich cechy charakterystyczne lub na sytuację faktyczną, która odróżnia je od wszelkich innych osób i w związku z tym indywidualizuje w sposób podobny jak adresata decyzji.

Decyzja, która została wydana po zakończeniu formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 88 ust. 2 WE, dotyczy indywidualnie przedsiębiorstw, które wniosły do Komisji skargę powodującą wszczęcie tego postępowania i które - poprzez przedstawienie swoich uwag - wpłynęły na przebieg postępowania w znacznym stopniu, jeśli zastosowanie środka będącego przedmiotem tej decyzji miało znaczący wpływ na ich pozycję na rynku.

Takiego znaczącego oddziaływania nie stanowi sama w sobie okoliczność, że sporna decyzja była w stanie wywrzeć pewien wpływ na stosunki konkurencji panujące na danym rynku i że dane przedsiębiorstwo znajdowało się w jakimkolwiek stosunku konkurencji wobec beneficjenta tej decyzji.

Zatem przedsiębiorstwo nie może powoływać się jedynie na okoliczność, że jest konkurentem przedsiębiorstwa będącego beneficjentem spornej decyzji, lecz musi ono ponadto wykazać istotny stopień pogorszenia swojej pozycji na rynku.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00