Wyrok Sądu pierwszej instancji (czwarta izba) z dnia 4 października 2006 r. - Hans-Martin Tillack przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-193/04., sygn. T-193/04

Sprawa T‑193/04

Hans‑Martin Tillack

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Dochodzenie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w sprawie ujawnienia informacji poufnych - Podejrzenie korupcji i naruszenia tajemnicy służbowej - Przekazanie krajowym organom wymiaru sprawiedliwości informacji o faktach mogących być przedmiotem postępowania karnego - Przeszukanie w miejscu zamieszkania i pracy dziennikarza - Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność - Skarga o odszkodowanie - Związek przyczynowy - Wystarczająco istotne naruszenie prawa

Streszczenie wyroku

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności - Akty zaskarżalne - Pojęcie - Akty wywołujące wiążące skutki prawne

(art. 230 WE; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1073/1999, art. 10 ust. 2)

2.      Skarga o odszkodowanie - Autonomia w stosunku do skargi o stwierdzenie nieważności i skargi na bezczynność

(art. 230 akapit czwarty WE, art. 235 WE i 288 akapit drugi WE)

3.      Odpowiedzialność pozaumowna - Przesłanki - Wystarczająco istotne naruszenie prawa wspólnotowego

(art. 288 akapit drugi WE)

1.      Aktami lub decyzjami zaskarżalnymi skargą o stwierdzenie nieważności w rozumieniu art. 230 WE są akty wywołujące wiążące skutki prawne, mogące naruszać interesy skarżącego poprzez istotną zmianę jego sytuacji prawnej.

Nie ma to miejsca w przypadku aktu, którym Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) na podstawie art. 10 ust. 2 rozporządzenia nr 1073/1999 dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez OLAF przekazuje krajowym organom wymiaru sprawiedliwości informacje o podejrzeniu naruszenia tajemnicy służbowej i korupcji.

Artykuł 10 ust. 2 przewiduje bowiem jedynie przekazanie informacji krajowym organom wymiaru sprawiedliwości, które w ramach przysługujących im uprawnień dokonują oceny zawartości i znaczenia tych informacji i podejmują na tej podstawie decyzję co do dalszych działań. W związku z tym za ewentualne wszczęcie postępowania sądowego na skutek przekazania informacji przez OLAF, a także wynikające stąd akty prawne, jedyną i całkowitą odpowiedzialność ponoszą organy krajowe.