Postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. I OW 221/23

Spór kompetencyjny/Spór o właściwość

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska (spr.) Sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza T. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem T. a Prezydentem G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.K. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Burmistrza T. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 16 października 2023 r. Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. działający z upoważnienia Burmistrza T. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem T. a Prezydentem G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.K. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że pismem z 20 września 2023 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. działający z upoważnienia Prezydenta G. przekazał Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w T. wniosek J.K. o skierowanie go do domu pomocy społecznej. Organ podniósł, że J.K. był mieszkańcem Gminy T. W 2017 r. sprzedał posiadany tam lokal mieszkalny i wraz z żoną i synem zamieszkał w Gminie K. A.K. (syn) zakupił dom w miejscowości F., który wraz z ojcem wyremontowali i zamieszkali w znajdujących się tam odrębnych lokalach. W dniu 21 stycznia 2021 r. zmarła żona J.K. i od tego czasu zaczął on podupadać na zdrowiu. Nie chciał podporządkować się warunkom mieszkalnym jakie stwarzał mu syn we wspólnym domu, ponieważ miał przenieść się do piwnicy, która była wyremontowana jako mieszkanie. W ocenie wnioskodawcy, centrum życiowym J.K. był właśnie ten dom, w którym mieszkał przez 5 lat. Faktu tego nie zmienił, zdaniem wnioskodawcy fakt, że na początku września 2022 r. córka J.K. zabrała ojca do siebie do G. z uwagi na powstały konflikt ojca z synem. Następnie został umieszczony w Domu Seniora w D. Zdaniem Burmistrza T. zamiarem J.K. było zamieszkanie na stałe u córki w G. i tam jego zdaniem znajdowało się jego centrum życiowe. Z tego względu nie można go uznać za osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r., poz. 901, dalej "u.p.s."), bowiem przed umieszczeniem w Domu Seniora posiadał miejsce zamieszkania u córki w G.