Wyrok NSA z dnia 10 maja 2023 r., sygn. II OSK 1690/22

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 380/22 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] listopada 2021 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu i zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz M. B. kwotę 737 (siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 26 kwietnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 380/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA w Warszawie") oddalił skargę M. B. (dalej: "skarżący" lub "cudzoziemiec") na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: "Szef Urzędu") z [...] listopada 2021 r., nr [...]. Decyzją tą Szef Urzędu uchylił decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej w W. (dalej: "Komendant Placówki") z [...] września 2020 r., nr [...], orzekającą o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, w części dotyczącej zakazu ponownego wjazdu i w tym zakresie orzekł o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres sześciu miesięcy oraz utrzymał w mocy decyzję Komendanta Placówki w pozostałej części.

2. Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

2.1. W dniu [...] lipca 2019 r. Komendant Placówki wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie zobowiązania do powrotu cudzoziemca i decyzją z [...] września 2020 r., nr [...], zobowiązał go do powrotu do F. oraz orzekł o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres roku od dnia wykonania decyzji. Organ pierwszej instancji stwierdził, że wobec cudzoziemca zachodzi przesłanka z art. 302 ust. 1 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2021 r. poz. 2354, dalej: "ustawa o cudzoziemcach", "u.o.c."). Jednocześnie organ stwierdził, że w sprawie nie zachodzą przesłanki z art. 303 ust. 1 pkt 1 i pkt 3-13 i ust. 2 tej ustawy, w szczególności przesłanki udzielenia stronie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany.