Wyrok NSA z dnia 16 maja 2023 r., sygn. III OSK 4048/21

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Maciej Kobak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 października 2020 r. sygn. akt II SAB/Wa 357/20 w sprawie ze skargi J.S. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne ustalenie i wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 października 2020 r., sygn. akt II SAB/Wa 357/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA"), po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.S. (dalej: "Skarżący") na bezczynność Komendanta Głównego Policji (dalej: "Organ") w przedmiocie rozpoznania wniosku o ustalenie i wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy – zobowiązał Organ do rozpoznania wniosku Skarżącego z 19 listopada 2018 r. w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1 wyroku); stwierdził, że bezczynność Organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 wyroku); oddalił skargę w pozostałym zakresie (pkt 3 wyroku).

Organ wywiódł skargę kasacyjną od powyższego wyroku – zaskarżając go w zakresie pkt 1 i 2. Organ na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259 – dalej: "p.p.s.a.") zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 149 § 1 pkt 1 i § 1a p.p.s.a. w zw. z art. 141 § 4 p.p.s.a. i art. 134 § 1 p.p.s.a. poprzez:

1) błędne uznanie, iż doszło do bezczynności Organu w sytuacji i przekroczenia terminów na załatwienie sprawy określonych w art. 35 § 1 i 3 k.p.a., w której Organ nie miał możliwości wydania rozstrzygnięcia w ustawowym terminie, gdyż w obowiązującym stanie prawnym występuje luka prawa (niepełna treść art. 115a ustawy o Policji), która nie pozwala na wydanie decyzji zgodnej z żądaniem strony, co mogło stanowić przyczynę niezależną od organu w rozumieniu art. 35 § 5 k.p.a., nadto poprzez uznanie, iż pismo Organu z 27 marca 2019 r. nie zniosło stanu bezczynności, co zdaniem WSA stanowiło naruszenie art. 35 § 1 i 3 k.p.a., co mogło mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. naruszenie art. 149 § 1 pkt 1 i § 1a p.p.s.a. w zw. z art. 35 § 1, 3 i 5 k.p.a.,