Wyrok NSA z dnia 25 maja 2023 r., sygn. II OSK 1819/20

Zabytki

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant: starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej X sp. j. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 33/20 w sprawie ze skargi X sp. j. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 18 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia rozbiórki budynku mieszkalnego jednorodzinnego I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od X sp. j. z siedzibą w [...] na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 19 marca 2020 r., VII SA/Wa 33/20, oddalił skargę X sp. j. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 18 października 2019 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia rozbiórki budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2018 r. Wydział Architektury i Budownictwa dla [...] zwrócił się do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (MWKZ) z prośbą o uzgodnienie projektu rozbiórki budynku przy ul. [...] [...] w [...]. Po rozpatrzeniu powyższego wniosku organ I instancji postanowieniem z 7 września 2018 r., znak: [...], odmówił uzgodnienia zamierzenia budowlanego, polegającego na rozbiórce budynku mieszkalnego jednorodzinnego, położonego na terenie działki nr ew. [...], obręb [...], przy ul. [...] [...] w [...]. W uzasadnieniu wskazał, że przedmiotowy budynek został zbudowany w [...] r. i jest ostatnim reliktem po drewnianej zabudowie wsi [...]. Jego wyburzenie jest zatem niedopuszczalne pod względem konserwatorskim i byłoby niezgodne z zasadami ochrony zabytków. Podkreślił ponadto, że przedstawiona z wnioskiem dokumentacja nie zawiera ekspertyzy stanu technicznego budynku, która jest niezbędna dla oceny przez organ konserwatorski działań związanych z rozbiórką budynku. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z 4 stycznia 2019 r. uchylił powyższe rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji ze względu na nieuwzględnienie przepisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w niewystarczającym zakresie.