Wyrok NSA z dnia 25 maja 2023 r., sygn. II OSK 2269/22

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa Protokolant: starszy asystent sędziego Małgorzata Mańkowska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 247/22 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 22 listopada 2021 r. nr DL.WIIPO.410.8541.2020/MKi/II w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 kwietnia 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa88 247/22 oddalił skargę P. J. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z 22 listopada 2021 r. nr DL.WIIP0.410.8541.2020/MKi/ll w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

19 lutego 2020 r. P. J. wystąpił, za pośrednictwem pełnomocnika, do Wojewody Mazowieckiego z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem pracy.

Decyzją z 18 sierpnia 2020 r. Nr WSC-II-C.6151.7272.2020 Wojewoda Mazowiecki, na podstawie art. 100 ust. 1 pkt oraz ust. 2 w zw. z art. 114 ust. 1 ustawy z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (obecnie: t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 519 ze zm.; dalej: ustawa o cudzoziemcach), odmówił stronie udzielenia wnioskowanego zezwolenia, ponieważ cudzoziemiec nie przedłożył wymaganych dokumentów pozwalających ocenić długość zatrudnienia na rzecz poprzedniego pracodawcy.

Po rozpoznaniu odwołania cudzoziemca (złożonego osobiście) Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: Szef Urzędu) decyzją z 22 listopada 2021 r. nr DL.WIIP0.410.8541.2020/MKi/ll utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.